Merhaba. Bugün 100 Temel eserlerden olan kitap hakkında yorumum aşağılarda.
Bu kitabı bize okumamızı sağlayan başta edebiyat hocamız Mahmut hocaya teşekkürlerimi iletirim. Kitabın içinde birçok konu ele alınarak gidiyor. Değişik ve başarılı bir kitap.
Bana ilk 50 - 60 sayfası sıkıcı gelse de sonrasından olaylar yavaş yavaş ortada toplanıyor ve kitap sarmaya başlıyor. Olaylar o kadar sürükleyici gidiyor ki okulda teneffüslerde bile kitap arada elimde dolaşıyordu. Zaten kitap 1999 yılından beri hep düzenlenerek tekrar basımı yapılıyor.
Kitabı okurken hiç nasıl okuduğumu fark edemediğimden daha doğrusu şuan hala kitabın içerisinde gibi olduğumdan aklımdan karışık düşünceler geçmekte. Tek şuna üzüldüm kitabın sonu daha güzel bitse bence okuyan daha mutlu olarak kitabı rafa kaldırırdı. Kitabın konusu öksüz kalmış bir çocuğun kaymakam tarafından evlatlık edinilerek yaşadığı hem mutlu hem de dramatik olaylar anlatılmaktadır. Ancak kitabın daha çok dramatik olayları üstünlüktedir.
Kitap benim açımdan okunulması gereken kitaplardan biri idi ve alttan da güzel bir mesaj veriyordu. "Dostumuzu, düşmanımızı, kimlere güveneceğimizi ve yaşadığımız olaylar karşısında nasıl davranmamız gerektiğini iyi düşünmeliyiz."
Sormak istediklerinizi veya düşüncelerinizi alt kısımda bulunan yorum kısmından yazabilirsiniz. Yazımı okuduğunuz için teşekkür ederim. İyi günler.
This is dummy text. It is not meant to be read. Accordingly, it is difficult to figure out when to end it. But then, this is dummy text. It is not meant to be read. Period.
8 yorum
Buraya Tıklayınız yorumKitabı okumadım ama eski yazarlarımız gerçekten eskimeyen eserler vermişler ve unutulmayacaklar... Günümüzün Türk romancılarına nedense ısınamıyorum...
YanıtlaUnutulacak eserler zaten belli... :) Yorumun için teşekkür ederim Mustafa Abi. :)
YanıtlaBaşka kitaplar için de yorumlarınızı bekliyoruz :)
YanıtlaEn Yakın Zamanda... :) :)
Yanıtlaİyi günler.Ben de geçmişte blog yazmayı deneyip deneyip vazgeçmiş ancak yakın zamanda dikiş tutturabilmiş biriyim.Başkalarının yanlışlarını görüp söylemek o yanlışları yapmamak adına oldukça önemlidir bence.Bundan dolayı eğer alınmazsan seni "gücüm yettiğince" eleştirmek isterim. :)
Yanıtla-Yazında kimi yerlerde anlatım bozuklukları göze çarpıyor.Bu konuya özen göstermeni öneririm.
-Emile Zola'nın Germinal adlı romanının sonuna geldiğim de çok ama çok şaşırmıştım.Çünkü tüm kitap işçilerin hakları koruma savaşımıyla geçmesine rağmen hiçbir başarı elde edilemiyor , hatta işçiler daha kötü duruma düşüyorlardı.Ancak bu kitap mutlu sonla bitirilemezdi.Çünkü edebiliğinin yanı sıra okuru eyleme geçirme amacı da güden bir kitaptı , mutlu sonla bitmesi okuru bir tozpembelik içine düşürüp eylemsizliğe itmesiyle sonuçlanabilirdi.Bu kitabı okumadım ancak belki bunda da bu nedenle kötü son vardır.
-Yazım yanlışları göze batıyor.
-Bir kitapta hiçbir zaman tek bir mesaj olmaz.Bir ana mesaj ile yardımcı mesajlar olur.Sen yalnızca bir mesajı iletmişsin.
-Ayrıca romanın içeriğini çok yüzeysel anlatmışsın.Kitabı alıp okumaya itecek bir etki yaratmıyor.
Gereksiz olumsuz eleştirilerim olmuş olabilir , "gücümün yettiğince" demiştim sonuçta. :)
Eğer eleştiri üzerine sen de benim gibi düşünüyorsan beni eleştirmenden büyük bir mutluluk duyarım. :)
www.eskihaliclininyeraltindanandiclari.wordpress.com
Yorumun için çok teşekkür ederim. Haklısınız. Bende zaten başta belirttiğim gibi "Kitabı okurken hiç nasıl okuduğumu fark edemediğimden daha doğrusu şuan hala kitabın içerisinde gibi olduğumdan aklımdan karışık düşünceler geçmekte." yani daha ne yazdığımı anlayabilmiş değildim o sıra. Benim kendi yazım şeklim kitabı bitirir bitirmez takip edenler zaten bilir o düşüncelerle yazımı yazarım. Takip edenler beni gayet iyi anladıklarını umuyorum. :) Ellerine sağlık. :=)
YanıtlaBu kitap bende de var fakat bir türlü okumak kısmet olmadı, elimdeki kitaplar bittiğinde inşallah okuyacağım. Teşekkür ederim kitap yorumun için.
YanıtlaOkumanı öneririm. Yorumun için ben teşekkür ederim Gökhan abi. :)
YanıtlaDönüştürDönüştür EmojilerEmojiler